آرمن پارس در آستانه دوسالگی

جواد گلچین فر - سپتامبر 2013 بود که با یک برنامه ریزی چند روزه برای انجام کارهای اداری و در واقع کنسولی تفلیس را به مقصد ایروان ترک کردم . متاسفانه سفارت جمهوری اسلامی در ارمنستان با کارشکنی در صدور گذرنامه برای اینجانب حق مسافرت را از من سلب نمود و مجبور شدم در این کشور ساکن شوم. فعالیت دفترکار، شرکت، کارمندان و در واقع همه زندگی من نمیکاره ماند و دیگر می بایست بدون اعلام قبلی در تبعیدگاهی جدید ساکن شوم اما گویا چاره ای وجود نداشت و یگانه راهکار بردباری بود.

در ماه اکتبر 2013 وبلاگ آرمن پارس را راه اندازی کردم که آن موقع به مسائل ارمنستان می پرداخت اما کوتاه زمانی نگذشت که تهدیدها و فشارها آغاز شد. دوبار مورد ضرب و شتم فیزیکی قرار گرفتم، بارها بمن توهین کلامی شد و بموازات اینها افرادی با من گفتگو می کردند و جهتگیریهای خاصی را دراطلاع رسانی درخواست می کردند. تلاش می کردم مقاوم باشم اما متاسفانه فشارها و تهدیدها هم تاثیر خود را گذاشتند و همه آنچه در این دوران منتشر کردم دیدگاهها و موضع گیری های واقعی من نبود. چاره را در آن دیدم که نام نویسنده وبلاگ را به "آرمن پارس" تغییر بدم تا لااقل کسانی که از دور و نزدیک من را می شناسند تا حدودی متوجه این موضوع بشوند.

خوشبختانه امروز که این پست را منتشر می کنم در شهر تفلیس و در گرجستان ساکن هستم، کشوری با نظامی دموکراتیک که هرچند نوپا است ولی در سطح منطقه الگو و نمونه است. از این پس مطالب این وبلاگ با نام واقعی خودم منتشر خواهد شد با تاکید بر این نکته که آنچه در دوران تبعید به ارمنستان منتشر شد گاه بر اثر فشار و تهدید بود.