خانه تیمی اطلاعات ایران در ارمنستان

جواد گلچین فر - وقتی مقاله پروفسور ارمنستان را منتشر کردم، علی نام آور پیامی برایم فرستاد که باید در جمعی با حضور هفت هشت نفر حاضر شوم تا پس از گفتگو و پیدا کردن منبع اطلاعات من مسائل ارزیابی شود و سپس به دادگاه برویم. در خوشبینانه ترین حالت این یعنی آنها می خواستند مرا بازجویی کنند و پس از تشکیل پرونده روانه دادگاه نمایند. در واقع اقداماتی که وظیفه پلیس و ضابطان قضایی است توسط این تیم انجام می شود. بنظر می رسد گستره خانه های تیمی اطلاعات ایران از مرزهای جغرافیایی کشور گذشته است و به کشورهای همسایه نیز رسیده است.

تهدید به پرونده سازی

نام آور وقتی متوجه می شود که من از ارمنستان خارج شده ام و امکان احضارم به خانه تیمیشان وجود ندارد، اقدام به تهدید دیگری می کند و اینکه می تواند برایم پرونده سازی کند. او برایم پیام می فرستد که می تواند اثبات نماید  من کلاهبردار، معتاد و قاچاقچی مواد مخدر هستم و درخواست 50 هزار دلار پول می کند.

خدا را شکر این جماعت در مورد من کمی ابتکار بخرج دادند و اتهام همیشگی تجاوز جنسی یا داشتن رابطه نامشروع را مطرح نساختند اما خطاب به ایشان که بفرض همه آنهایی که گفتی من باشم، مگر تو دادستان مملکت هستی که می خواهی اینها را اثبات کنی. این آقا خیال می کنه همه چیز کشکی است. یکشبه از مدرک دیپلم ردی به درجه دکترا رسید و عنوان پروفسور بخودش داد حالا هم از درجه بازجو بخودش مقام دادستانی اعطاء کرد.

مبلغ 50 هزار دلار درخواستی شما را ندارم چون من مانند شما نیستم که بخواهم از راه معامله تجهیزات ویژه شکنجه متهمان با روسها کسب درآمد کنم. بشما هم توصیه می کنم لااقل سراغ دستگاههای جدیدتری برو و اینقدر برای خرید و فروش دستگاههای ساخت دوران استالین جوش نزن.