پارسی سرایان قفقاز

قفقازستان - سرزمین قفقاز و بویژه شهر تفلیس، زادگاه و زیستگاه شاعران بسیاری بوده است که بزبان فارسی شعر سروده اند. روزگاری زبان فارسی، زبان علم و ادب در منطقه قفقاز بود ولی امروز فارسی زبان رایج برای گفتگو در کازینوها، بنگاههای تن فروشی و موسسات پولشویی شده است.
عزیز دولت آبادی از معدود پژوهشگرانی است که در راستای ماندگاری آثار پارسی سرایان قفقاز کوشیده است .
کتاب "سرایندگان شعر پارسی در قفقاز" اثر عزیز دولت آبادی زندگی نامه و آثاری از پارسی سرایان قفقاز را معرفی می کند. این کتاب دارای چهار فصل و دربرگیرنده زندگی و آثار 227 نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است.
به گزارش خبرگزاری مهر، عزیز دولت آبادی سال 1301 هجری شمسی در تبریز به دنیا آمد. وی در دوران تحصیل در دانشگاه تهران نزد استادانی مانند بدیع الزمان فروزانفر، دکتر کنی و دکتر لطفعلی صورتگر شاگردی کرد. دولت آبادی نخستین رئیس کتابخانه ملی تبریز و رئیس کتابخانه تربیت نیز بود. تا کنون 12 عنوان از کتابهای وی به چاپ رسیده است.
در این پست به ادای احترام به یکی از شاعرانی که در کتاب استاد آمده است و در فضای مجازی نیز بازتاب یافته است اشارتی می رود. میرزا محرم، متخلص به مریض قراباغی ، از شعرای پارسی گوی قفقاز، متولد شوشی بود که در تفلیس متوطن شد. از اشعار اوست :
در فراغت زار و گریانم چو شمع
از غمت پیوسته سوزانم چو شمع
وز غم زلفش مپرس احوال من
کز جفای او پریشانم چو شمع