پیش از تصمیم به اقامت در گرجستان به این 16 نکته توجه کنید
در کنار جنبههای مثبت گرجستان جهت مسافرت و یا زندگی همچون امنیت، آزادیهای اجتماعی، آسانی کسب و کار و نزدیکی به ایران؛ برخی نکات مهم نیز وجود دارند که غفلت از آنها میتواند به اتخاذ تصمیمهای اشتباه منجر شود. در زیر به برخی از این محورها که با استناد به آمار و گزارشهای موسسات بینالمللی تهیه شده است اشاره میشود.
1- گرجستان کشور مهاجرپذیر نیست بلکه سرمایه محور است: در قوانین و سیاستهای گرجستان بودجه و اولویتی برای مهاجران خارجی در نظر گرفته نشده است. زیرا خود این کشور با مشکلات اقتصادی همچون بیکاری و مهاجرت شهروندان گرجی به خارج مواجه است. از طرفی با توجه به جمعیت 3.5 میلیونی این کشور حضور گسترده مهاجران خارجی میتواند بافت فرهنگی و اجتماعی این کشور را تغییر دهد. در حقیقت گرجستان سیاست جذب حداقل مهاجر با سرمایه حداکثری را دنبال میکند و هجوم جمعیت انبوه ایرانیان در ماههای اخیر به این کشور در تعارض با این سیاست است .
2- مشکل زبان گرجی: زبان گرجی برای غالب ایرانیان زبانی ناآشنا و سخت برای یادگیری میباشد و چنانچه تصمیم به اقامت در این کشور را دارند میبایست این زبان را فراگیرند. طبیعی است در غیر این صورت با مشکلات بسیاری روبرو خواهند شد. بسیار مشاهده شده است که به دلیل عدم آگاهی نسبت به این زبان و عدم استفاده از مترجم، حقوق شهروندان ایرانی مورد سوء استفاده قرار گرفته و زیانهای هنگفتی را متحمل شدهاند.
3- پایین بودن سطح آموزش و رتبه آکادمیک: دانشگاهها و مدارس گرجستان دارای سطح کیفی لازم برای تحصیل نمیباشند. طبق ارزیابی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران، دانشگاههای گرجستان در رده ضعیف قرار دارند و فقط مدارک تحصیلی چند دانشگاه دولتی گرجستان قابل ارزشیابی است. وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی کشورمان نیز هیچ یک از مدارک دانشگاهی گرجستان را ارزشیابی نمیکند.
4- ریسک بالای انتقال سرمایه از طرق نامتعارف: دادستانی مالی گرجستان هر لحظه ممکن است دارایی و املاکی که با مبداء نامشخص مالی تهیه شده باشند ضبط کند و صاحبان آنها را تحت پیگرد قانونی قرار دهد. پلیس مبارزه با فساد و جنایات سازمان یافته در آبان ماه سال جاری ضمن هجوم به تعدادی از دفاتر صرافی ایرانیان که اقدام به ارسال حوالههای ارزی میکردند، آنها را دستگیر و تمامی داراییهای آنها را ضبط و آنان را مورد پیگرد قانونی قرار داد .
5- مشکل بیکاری در گرجستان: گرجستان خود با مشکل بیکاری مواجه است و در سالهای اخیر نرخ بیکاری نه تنها کاهش نداشته بلکه افزاش یافته است. به همین سبب نیز بسیاری از اتباع این کشور برای یافتن کار و درآمدی مناسب به خارج مهاجرت نموده اند. بنابر این هر نوع فعالیت اقتصادی که فرصت های شغلی را اشغال کند نمی تواند از سوی نهادهای ذیربط گرجی مفید تلقی گردد ، لذا کارهای خدماتی کم سرمایه بر و پر اشتغال که تعداد ایرانیان در آن حوزه ها کم نیست و فرصتهای اشتغال ملی را از گرجیان گرفته است به هیچ وجه مورد حمایت دولت آن کشور قرار نمیگیرد .
6- بالا بودن هزینههای زندگی در گرجستان برای ایرانیان مقیم : دولت گرجستان هیچ سوبسیدی برای هیچ نوع کالا و خدماتی ارائه نمیدهد. برای مثال هزینه سوخت خودرو در این کشور نزدیک به یک دلار در هر لیتر و هزینه ویزیت پزشک حداقل 20 دلار است. برای دارو نیز هیچ سوبسیدی وجود ندارد. اگر امکاناتی نیز در بیمارستان های دولتی فراهم باشد فقط برای شهروندان گرجی است.
7- گرجستان عضو اتحادیه اروپا نیست: متاسفانه اشخاصی که در ورود ایرانیان به گرجستان ذینفع هستند همیشه تلاش میکنند اینطور وانمود نمایند که گرجستان عضو اتحادیه اروپا است و یا به زودی به عضویت این اتحادیه درخواهد آمد. اولآ گرجستان عضو اتحادیه اروپا نیست ، ثانیا مشخص نیست که چه زمانی گرجستان میتواند تمامی استانداردهای اروپا را داشته باشد و عضو این اتحادیه شود. سوما، تضمینی نیست که عضویت در این اتحادیه به سود ایرانیهایی باشد که اقامت این کشور را دریافت نموده و یا خواهند نمود. لازم به یادآوری است که در خلال سفر اخیر خانم مرکل صدراعظم آلمان به گرجستان وی اظهار امیدواری کرد که کشورهای بالکان بتوانند در 10 سال آینده به اتحادیه اروپا ملحق شوند و بعد از آن در ظرف زمانی 5 ساله گرجستان نیز به استاندارد عضویت دست یابد این اظهارات مرکل با تعجب آگاهان مواجه شد و آن را بسیار خوشبینانه تفسیر کردند. طول زمان حداقل 15 ساله عضویت گرجستان با گوش ایرانیان کاملا نا آشناست .
8- دریافت اقامت گرجستان بسیار سخت است:متاسفانه در تبلیغات سوء در شبکه های اجتماعی دریافت اقامت گرجستان را به مثابه دریافت تابعیت این کشور معرفی می کنند. این در حالی است که در گرجستان تابعیت بر اساس خون (نژاد) است. یعنی اقامت و یا تولد در خاک گرجستان موجب دریافت تابعیت گرجی نمیشود.
9- رتبه 135 نیکوکاری میان 139 کشور جهان: طبق تحقیق و گزارش موسسات بینالمللی، گرجستان به لحاظ شاخص نیکوکاری در ردیف آخرین کشورها قرار دارد و این خصیصه، بیش از همه خود را در چالشهای اجتماعی و به ویژه با اتباع خارجی مقیم نشان میدهد. رئیس اتاق بینالمللی بازرگانی چندی پیش طی مصاحبه خود بیان داشت، موج بیگانه ستیزی در جامعه گرجستان رشد یافته است و بهتر است دولت گرجستان موضع خود را در خصوص حمایت از سرمایه گذاران خارجی مقیم روشن کند. در همین حال امروزه عمدتاغ به شاخصهای چشمگیر برای جذاب نشان دادن گرجستان استناد میشود.
10- سرانه تولید ناخالص داخلی پایین: سرانه تولید ناخالص داخلی یکی از معیارهای توسعه اقتصادی کشورها است. گرجستان با تولید سرانه ناخالص داخلی 10099 دلار (بر اساس قدرت خرید اهالی ـ PPP) در سال 2017 جایگاه 108 را در میان کشورهای جهان به خود اختصاص داد. برای مقایسه باید گفت، از میان کشورهای منطقه روسیه با بیش از 20 هزار دلار جایگاه 52 ، و جمهوری آذربایجان با بیش از 16 هزار دلار رتبه 71 را به خود اختصاص داده اند. سرانه تولید ناخالص داخلی ایران نیز بیش از 16 هزار دلار است.
11- بیش از 20 درصد از مردم گرجستان زیر خط فقر قرار دارند: 21.09 جمعیت گرجستان تا سال 2017 زیر خط فقر بوده اند. در حالی که دو سال قبل از آن16.4 درصد اهالی زیر خط فقر قرار داشتند. میانگین درآمد ماهیانه در سال 2017 در گرجستان 1061 لاری (433دلار) بوده است. به گزارش موسسه اوکسفام، بیش از 60 درصد از اهالی گرجستان برای تامین مواد غذایی خود مجبورند پول قرض کنند.
12- سطح پایین رفاه اجتماعی: بنا بر گزارش موسسه Legatum Institute ، گرجستان به لحاظ رفاه اجتماعی در میان 149 کشور، رتبه 84 را به خود اختصاص داده است. به نظر کارشناسان گرجی، 65 درصد اهالی گرجستان جزو طبقهای هستند که باید بیش از 65 درصد از درآمد خود را برای تامین مواد غذایی مصرف کنند. لذا اگر به فکر تامین دیگر نیازهای خود باشند با مشکل مواجه میشوند.
13- بالا بودن نرخ بیکاری: طبق نظرسنجی انجام شده توسط انستیتو ملی دموکراسی آمریکا، شصت درصد از اهالی (3.7 میلیون نفری) گرجستان خود را بیکار محسوب می کنند. در صورتی که طبق آمار رسمی گرجستان نرخ بیکاری در کشور در کمترین حد خود یعنی 11.8 درصد می باشد. کارشناسان گرجی رقم واقعی نرخ بیکاری را بسیار بیشتر از رقم اعلام شده از سوی دستگاه های دولتی می دانند.
14- عدم احساس بهبود در وضعیت اقتصادی : طبق نظرسنجی انستیتو جمهوری خواهان آمریکا در گرجستان، 65 درصد از مخاطبان معتقدند وضعیت اقتصادی آنها نسبت به سال گذشته بدتر شده است. 35 درصد مخاطبان معتقدند که وضع اقتصادی آنها وخیم است و 28 درصد معتقدند نسبتا وخیم است. 27 درصد نیز معتقدند هیچ تغییر مثبتی در وضع اقتصادی نداشته است .
15- افزایش آمار ورشکستی در گرجستان: طبق گزارشات رسمی آمار کسانی که در گرجستان سرمایه های خود را از دست می دهند به سرعت در حال افزایش است. بطوری که فقط طی دو ماه 4735 نفر به تعداد شهروندان ورشکسته گرجستان اضافه گردید. اگر تا ماه نوامبر (2017) نام 230223 بدهکار در فهرست ورشکستگان به ثبت رسیده بود، در ماه ژانویه (2018) این رقم به 234958 نفر رسید. به تعبیری دیگر 6.5 درصد از جمعیت 3.5 میلیون نفری گرجستان اعلام ورشکستگی کردهاند که به نظر کارشناسان گرجی این آماری بسیار خطرناک است. آیا با چنین شرایط و ضعف اقتصادی ، برای ایرانیان آن هم با تخصص های نازل ، محدود و عمدتا در حوزه های خدمات عمومی و با حضور پرشمار و رقابتهای غیر حرفهای با یکدیگر چه میزان فرصت شغلی و کار باقی میماند؟
16- اطمینان پایین اهالی به سیستم قضایی: دادگاهها، پارلمان و دادستانی به عنوان سه نهاد اصلی حکومتی در گرجستان، کمترین اعتبار را بین دستگاههای دولتی در میان مردم دارند. علاوه بر این در مقایسه با سال 2014 ؛ انتظار مردم به حل عادلانه مشکلات خود توسط دادگاه ها کاهش نیز یافته است. در موارد متعدد مشاهده شده است که ایرانیان از وکلای نصب شده در پروندههایی که طرف شکایت گرجی بوده است، از بیتجربگی و سستی وکلای خود گلهمند بوده و نتوانستهاند حقوق پایمال شده خود را اعاده نمایند و گفته میشود برخی وکلای فارغالتحصیل جوان و بیتجربه گرجی به برکت حضور ایرانیان توانستهاند بازار پر رونقی را برای خود فراهم کرده و موکلین بیدفاع و سرگردان ایرانی را مدتها در یک فرایند بی پایان دادرسی، ناراضی، رها سازند. بخشی از دعاوی ایرانیان نیز با اتکا و یا ادعای یک طرف به دستگاههای امنیتی و متمایل نمودن پرونده مالی به برخورد امنیتی عملا آسیبهای فراوانی به شرایط زندگی افراد وارد میشود که دستگاه قضایی در این پروندهها توان لازم برای اجرای عدالت را ندارد.
در پایان تاکید میشود چنانچه هموطنان عزیز تصمیم به مهاجرت به گرجستان را دارند بار دیگر شرایط اخذ اقامت و زندگی در این کشور را به درستی ارزیابی کرده و آن را به طور دقیق با امکانات خویش تطبیق دهند تا پس از چندی ضمن صرف هزینههای هنگفت و اتلاف عمر خویش و احتمالا کسب تجربهای ناموفق و ناخوشایند و با از دست دادن سرمایه، مجبور به بازگشت به کشور نشوند.
فاطمه ابوطالبی - ایسنا
نظرات
ارسال یک نظر