اپوزیسیون واقعی و اپوزیسیون قلابی

مبارزه به معنای تلاش در راه رسیدن به هدف می باشد. روشن است که مبارزه کردن مستلزم صرف هزینه است بوِیژه وقتی هدف  ساقط کردن یک حکومت تمامیت خواه باشد، در این صورت هزینه ممکن است به حدی بالا برود که فرد جان خود را هم از دست بدهد. در این گفتار می خواهم درباره جریان و افرادی سخن بگویم که فعالیت آنها شبیه به مبارزان سیاسی است اما بجای اینکه هزینه بدهند پاداش هم می گیرند، این افراد و جریانها را می توانیم با نامهایی چون شبه مبارز، مبارز قلابی و مبارزنما خطاب کنیم. 

پیش از ادامه بحث درباره عنوان مطلب توضیح بدهم که منظور از اپوزیسیون در اینجا آن تعریفی نیست که در علم سیاست ارائه می شود. مراد از این واژه همان است که بین عموم بسیار رایج شده است مثلا می گویند فلان سازمان اپوزیسیون است یا حتی فلان شخص اپوزیسیون است. بنظرم واژه مبارز در این موارد دقیق تر می باشد اما بعلت رواج لغت اپوزیسیون بین عموم در عنوان از آن استفاده شده است. حال می پردازیم به توصیف مبارز نما البته در این مورد مثال بارزی از مبارزنما هم ارائه خواهد شد تا موضوع روشن تر بشود. 

همانطور که اشاره شده مبارز نما یا بقول رایج اپوزسیون ( نما) به ظاهر مبارزه می کند. این ظاهر آنقدر فریبنده است که جماعتی را به این باور می رساند که آنها مبارز هستند  اما چند تفاوت اساسی بین مبارزنما و مبارز واقعی وجو دارد که که ما را در شناخت آنها یاری خواهد رساند:

- مبارز نما یا اپوزیسیون قلابی به جای هزینه دادن پاداش می گیرد بعبارت دیگر فعالیت های وی منجر به کسب درآمد، موقعیت شغلی بالاتر و دسترسی به تریبون های بلندتر می شود. در حالی یک فرد مبارز هزینه هایی مانند از دست دادن شغل، دستگیری، شکنجه و حتی کشته شدن را متقبل می شود. ممکن است فردی که امروز مبارز نما است در دوره ای از زندگی خود هزینه هایی داده باشد اما اغلب از یک مبداء زمانی معین این افراد امتیاز و پاداش گرفته اند. چند مبارز نما می شناسید که از بودجه های کلان بنیادها استفاده می کنند؟

- هر چند یک فرد مبارز هزینه های سنگین می پردازد اما بین مردم و جامعه از احترام و اعتبار برخوردار می شود. زندانیان سیاسی جایگاه خاصی در قلب مردم دارند، تاریخ و جامعه فراموش نخواهد کرد آنانی را که  در راه مبارزه جان فشانی کرده اند. بسیاری از آنان در آینده قهرمان ملی کشور خواهند شد. مبارز نماها تلاش میکنند این احترام و اعتبار را به نفع خود مصادره کنند. بعنوان مثال مبارزنمای در خارج نشسته که سابقه فعالیتش به برداشتن یکباره  روسری در خیابان محدود می شود تلاش میکند خود را همطراز زنان مبارز در ایران معرفی نماید.

- مبارز نماها نمی توانند گروههای بزرگ و سازمانهای فراگیر ایجاد کنند زیرا به سازمان  با دید منفعت طلبی و سهم خواهی بیشتر نظاره میکنند و بر سر کسب سود بیشتر با هم درگیر می شوند. توجه داریم که سازمانهای آنها به ظاهر بنگاه اقتصادی نیست از اینرو نمی توانند شفاف و آشکار در مورد سهم و نفع صحبت کنند بلکه هریک در برابر دیگری تظاهر میکند که برای منافع  عموم می خواهد حرکتی بکند. این عدم شفافیت و ریاکاری موجب می شود که تفاهمی پایدار بین آنها ایجاد نشود.

به موارد دیگری از تفاوت بین اپوزیسیون قلابی و اپوزیسیون واقعی میتوان اشاره کرد اما ترجیح میدهم با یک مثال واقعی و ملموس تمایز بین آنها را توضیح بدهم. بیایید نگاهی بیندازیم به زندگی نامه خانمی بنام معصومه قمی معروف به مسیح علی نژاد. می خواهیم بدانیم آیا او یک مبارز واقعی است یا یک مبارز نما. پیشاپیش اشاره کنم که موضوع اصلی ما شخصی نیست بلکه با این نمونه می خواهیم مفاهیم را بهتر درک کنیم. چون این بررسی نیازمند مستندات می باشد من یک فایل صوتی را آماده کرده ام و بر یوتیوب گذاشته ام. در آن فایل ضمن تشریح موضوع بخشهایی از صحبتهای ایشان نیز آورده شده است. بنابراین برای جمع بندی بحث و مثال بارز می توانید به این فایل صوتی چند دقیقه ای بر یوتیوب گوش کنید: