پهلوی گرایی یا پهلویسم

بر هر سکویی در فضای مجازی که بحث و گفتگوهای سیاسی انجام می شود تعدادی از سایبری های حکومتی خود را طرفدار نظام پهلوی و بازگشت پادشاهی معرفی می کنند. راستی چرا؟ حکومت چه سودی از پروژه پهلوی گرایی یا پهلویسم می برد؟

نخستین نکته ای که باید توجه داشته باشیم این است که مخاطبان سایبری های مزبور مخالفان نظام هستند، آن هم مخالفانی که حداقل آنقدر فعال هستند تا به چنین بحث هایی وارد بشوند. فرض کنیم فردی نظر سایبری ها را قبول کرد که دوران پهلوی خوب بود، چه دستاوردی برای او خواهد داشت؟ سایبری ها که خود را اپوزیسیون معرفی می کنند از رضا شاه و محمد رضا شاه دفاع می کنند، واضح است که این دو فرد اکنون در این جهان زندگی نمی کنند. اگر ازسایبری  اپوزیسیون نما بپرسید برای آینده ایران چه برنامه ای دارید اغلب برنامه یا راهبرد مشخصی ارائه نمی کنند. حداکثر ممکن است بگویند همه باید دور و بر شاهزاده جمع شوند تا این رژیم سرنگون گردد، دوباره خاندان پهلوی به قدرت برسند و دوران خوب گذشته تکرار شود. جالب اینکه برخی از آنها حتی به شاهزاده هم حمله می کنند و گاهی به طعنه وی را "رضا دیبا" خطاب می نمایند. 

پهلوی گراهای سایبری علاوه براینکه راهبرد مشخصی برای براندازی حکومت ارائه نمی کنند، به سایر نیروها و جریانات مخالف حمله می نمایند که آنها موجب سرنگونی حکومت پهلوی گردیدند و کشور را به فلاکت انداخته اند. در این گفتار 11 دقیقه ای می پردازیم به موضوع پهلوی گرایی یا پهلویسم:

گفتار فوق بخش چهارم از مجموعه گفتارهایی است بنام جنگ روانی. این گفتارها ادامه خواهد یافت.